So here it is Merry Xmas, everybody`s having fun...

Co roku w naszej językowej szkółce przygotowujemy wspólne śpiewanie jakiejś świątecznej piosenki i nagrywamy wspólnie z dziećmi i rodzicami. Taka zupełna improwizacja, bo nigdy nie ma kiedy przećwiczyć. Na ogół ja wybieram swój ulubiony hit. Tym razem w radio puszczali coś sprzed lat i przypomniał mi się zespół Slade. Tak kiedyś lubiłam na dyskotekach Far far away i Everyday. Mój śp mąż śmiał się ze mnie, bo on wtedy takich darciuchów nie słuchał. Był ponad glamrockowe gusta, będąc słuchaczem Pink Floyd czy Led Zeppelin. Też ich lubiłam.

Tu mamy fragment refrenu, jakość słaba, bo to przekazywanie na maila tak zmienia. So here it is Merry Xmas, everybody`s having fun, look to the future now, it`s only just begun.. Bardzo dumna jestem z naszej szkółki, bo to już prawie 30 lat na rynku, dzieci stały się nauczycielkami i wnuczęta już się uczą. Nawet wnuczęta moich dawnych najwcześniejszych uczniów. Quand le temps passe vite. A ja odkąd pojawiła się w rodzinie najmłodsza latorośl, z powrotem lubię święta. Miałam okres nielubienia gdy poumierali Rodzice, potem pierwszy mąż, a dzieci były nieznośnymi nastolatkami. Dekada przeleciała, prawie dwie i znowu jest bardzo miło, jak wtedy gdy sama byłam dzieckiem. Córki mieszkają w dużych domach czy mieszkaniach i to one urządzają święta, albo jadę do mojego wiejskiego gospodarza i tam już zupełna beztroska. Tylko prezenty trzeba kupować, ale o tym myślę już od listopada i powoli z ogromną przyjemnością pakuję je w wytworny sposób. Dzisiaj dzień spędziłam na czytaniu książek, które sama sobie zakupiłam na gwiazdkę.

Historie tegorocznej noblistki przypominają mię samą. To mię,to takie przedwojenne jeszcze użycie. Podoba mi się. Annie Ernoux też jest trochę podobna do innej noblistki- Alice Munro. Obydwie nauczycielki ojczystych języków. Dojrzewały w trudnych latach powojennych. Podobieństwa do Annie Ernoux upatruję w tragicznej historii utraty starszej siostry i swoich narodzin po takiej ogromnej stracie. Wielka miłośc ojca, jego duma, gdy córka kończy studia, słabość matki, którą przygniotła na zawsze śmierć małej córeczki. Gdy dorosłam i miałam juz swoje dzieci, też córki, bałam się pytać o tamto tragiczne rodzinne wydarzenie. Nigdy nie pytałam rodziców, tylko ciocie i zwykle strasznie płakałam nad losem mojej mamy. Może i mnie by nie było, gdyby nie tamta śmierć. W zamian byłam otoczona wielką miłością, troską , ale starszy brat mnie nie lubił, bo był zadrosny. Rodzice zdecydowanie mnie faworyzowali. I tak mi to zostało, ta dawna rozpieszczona dziewczynka. Do wiejskiego siedliska nie chciało mi się jechać, pewnie w ferie się wybiorę. Namówię kogoś na narty na Stogu Izerskim w Świeradowie. Domek oświetlony, bo Gospodarz ma swoje wspomnienia i u niego Santa Claus is coming to town...

A ja wracam do czytania. Przez allegro i z biblioteki zamówiłam jeszcze inne ksiązki i w moim ulubionym gniazdku oddaję się swoim przyjemnościom.

Żebym nie była posądzona o totalne lenistwo, to powiem, że zrobiłam śledzie, upiekłam mięso, ugotowałam kompot z suszu i bigos. Resztę szykują córeczki. So this is Christmas for weak and for strong, the reach and the poor ones, the war is so long.. a very merry Xmas and a happy New Year, let`s hope it`a a good one without any fear..Tak śpiewał kiedyś John Lennon, zawsze aktualne. Miłego rodzinnego świętowania, wspólnego wesołego kolędowania, oraz refleksji i uspokojenia. I na koniec updating, już wigilijn

a fotka z córkami i wnuczętami.